Doggerland 3 - Tussen de duivel en de zee - Maria Adolfsson
Was Luna nu werkelijk slachtoffer van een ontvoering?
Weer een zinderende detective over de alsmaar piekerende politievrouw Karen Eiken Hornby
Derde deel in de Doggerland-reeks dat zich op een denkbeeldig eiland afspeelt tussen Engeland en Zweden. Bij hoofdpersoon inspecteur Karen Eiken Horby is nadat ze maar heel kort op winkelbezoek was, ingebroken. Zilveren kandelaars en zilverwerk van een erfenis zijn gestolen. 960 mark en vijftig shilling kostte het om de sloten van haar twee huizen te vervangen. Het tweede huis verhuurt ze aan muzikant Leo Friis en de negentienjarige Sigrid.
Karen die niet zo’n uitgaanstype is maar wel met het hart op de goede plaats heeft, is uitgenodigd op een intiem feestje waar huurder Leo met vrienden en zangeres Luna viert dat de opnamen van haar nieuwe cd praktisch zijn afgerond. En dat na drie weken waarbij Leo veelvuldig afwezig was en nauwelijks thuis was. Dat is niet onopgemerkt gebleven bij Karen die een los-vaste verhouding heeft met Leo.
De plaat is een muziekproductie van Luna, de eens zo beroemde zangeres die kort terug is gekomen vanuit de VS en haar roots heeft teruggevonden. Op het feestje bedankt ze iedereen voor de opnamen en zegt: ‘Het enige wat permanent is is verandering, onthoud dat goed.’ Het is bijzonder dat KGB Production van Kore Traavad en de gebroeders Brynn en Gordon Englund dit kan en mag maken. Luna is behoorlijk bijzonder, boeddhisme trekt haar aan, Als Karen haar ontmoet zegt ze: ‘Namaste’. Zoiets als: ik maak een lichte buiging voor je.
Dan blijkt dat Luna de volgende dag op zondag verdwenen is. Met het productieteam had ze afgesproken nog een nummer te vervangen, en omdat ze er nog maar twee dagen is moet dat snel gebeuren. De dag na het feestje wordt ze vermist. Leo rijdt met Karen op de passagiersstoel via Dunker naar Frisel waar de villa is van Ole Henriksen (die het grootste gedeelte van het jaar in Palm Springs woont en alles ’s zomers thuis is). Luna logeert daar en Kore wacht hen op. Ze doorzoeken het hele huis. En vinden noch haar lichaam nog een teken waar ze gebleven is. Wat te doen? De pers weet nog van niets, ze willen het stil houden. Luna blijkt nog vier à vijf adoptiekinderen te hebben uit verschillende landen waarvoor haar ex-man Jarred zal zorgen in de VS terwijl ze weg is. Officieel is ze in retraite op een geheime locatie, dus weet de pers er niets van. Beseft Karen wel hoe beroemd Luna is?
Als Karen de volgende dag op bureau is moet ze haar als vermist opgeven tenzij ze gewoon afwachten en met een beetje geluk opduikt. ‘Laten we dat hopen,’ zegt Karen maar ze duimt stiekem van niet, omdat Leo er veel te veel mee bezig is. Bovendien zit ze vooral in de piepzak omdat ze de komende vrijdag een medische keuring heeft en een vaardigheidstest voor medewerkers van de politie, de MKVT genoemd, uitgesproken met een zware zucht. Zo wordt ook haar conditie gemeten waar ze lang niets aan gedaan heeft.
De auteur
Maria Adolfsson (Stockholm, 1958) woont in de Zweedse hoofdstad en werkte als communicatie-expert en persvoorlichter. De vertaalrechten van haar thrillerserie Doggerland werden voor verschijnen al aan 18 landen verkocht. Tussen de duivel en de zee is het derde deel.
Voorlopig heeft de politie meer werk aan een andere zaak: de vrouwenmishandelaar van Moerbeck waarbij vier vrouwen, te weten: Sandrine Broe en Loa Marklund in Moerbeck zijn verkracht. Loa is zo toegetakeld dat ze is overleden. In de midden-klassewijk Odinswalla is Greta Hansen, vrouw van Finn Hansen, eindredacteur van Nya Dagbladet verkracht. En recent Anita Kollbar in Lindby. Met Anita, de gewonde vrouw die nog erg emotioneel is, praten Karen en haar collega Karl Björken die het onderzoek leidt. De vrouwen zijn verkracht met een fles in hun onderlichaam. Twee van hen hebben het geluid van een brommer gehoord, het enige aanknopingspunt dat de politie heeft.
Ondertussen vindt Jounas Smeed, de chef van Karen, dat ze in het geheim gesprekken moet voeren met degenen die bij het feestje waren. Met haarzelf erbij 13 personen, onder wie haar huurder en muzikant Leo, en de muziekproducenten Kore, Brynn en Gordon Englund. Karen spreekt een aantal van hen in de ruimte bij het podium van de studio. Onder wie Kore en zijn persoonlijke assistent Billy Formby, Luna blijft bijna drie dagen onvindbaar tot er een appje van haar komt:
‘Sorry guys, ik was genoodzaakt om na alle stress een paar dagen de stilte op te zoeken. We houden de nummers die we om eerste instantie hebben afgesproken. Ik laat van me horen zodra mijn ziel tot rust is gekomen. Hopelijk kan Billy zo lang voor de dingen zorgen die ik in het huis heb achtergelaten. In liefde, Luna.’ Zaak opgelost.
Ze heeft de app gestuurd vanaf Harwich, vermoedelijk is ze onderweg naar Frankrijk of de VS. Dan krijgt Karen bericht van haar collega Sören Larsen, hoofd van de Forensische Opsporing, die haar kwalijk neemt dat ze niet direct reageerde op zijn mail.
Karen vertelt dat ze een zware dag heeft gehad vanwege de MKVT. Dan weet Sören dat ze wel gaar is. Hij vindt dat ze geheimzinnig doet (in verband met Luna) maar meldt haar dat de telefoon van Luna die in Engeland was weer terug is in Ravenby, dat hebben ze kunnen achterhalen. Dat betekent dat Luna weer in Doggerland is. Karen legt uit dat ze vreesden dat de betrokken persoon mogelijk vermist was. ‘Niets bijzonders. Maar je hoort nog van mij.’ Karen laat haar hoofd op haar handen rusten. Ze is terug. Shit.
Ondertussen heeft de arts haar gebeld met wie ze sprak op de keuringsdag. Met de vraag of ze langs kan komen. Een uitstrijkje moest nog worden gemaakt maar de röntgenfoto van haar borsten laat gelukkig duidelijk zien dat ze geen borstkanker heeft. Wel vertelt ze Karen dat ze zwanger is. en naar at blijkt, al elf weken. Sinds Karen John en Mathis verloor bij een auto-ongeluk in Engeland dubt ze heel erg over of ze een verder leven wel wil verliezen. Eerst wil ze er niet over praten en zegt dat ze last heeft van haar galblaas. Dan vertelt ze het aan Sigrid, dochter van haar baas Jounas Smeed, die bij haar inwoont en uiteindelijk ook aan de vader Leo. Ze wil het kind houden.
Tegelijkertijd wordt het door haar heimelijke gesprekken met Sandrine Broe, Greta Hansen en Anita Kollberg duidelijk dat er maar een dader kan zijn van de vrouwenverkrachtingen. Het moet Gundar Freske zijn, de man over wie Loa Marklund vier keer een klacht indiende omdat hij stond te roken op de galerij en het stonk naar de rook. Maar Gundar Freske zat toch in een rolstoel? Dan hoort ze van Sandrine Broe dat hij haar in de pub Kaparen ‘vuile kut’ heeft genoemd nadat ze hem gezegd had als serveerster de kroeg te sluiten en dat hij genoeg had gehad. Ook Greta Hansen had met hem te maken gehad in het ziekenhuis Thysted waar hij kwam met zijn moeder die aan COPD leed omdat ze tot diep op haar tachtigste gerookt had. Toen de spoedeisende hulp het te druk had om haar te helpen en ze pas werd geholpen toen alle spoedjes geholpen waren beet hij haar ook toe: ‘Vuile kut.’ Anita Kollberg had hem namens de woningcorporatie een brief geschreven waarin stond dat hij zijn woning moest verlaten als hij zijn huur niet betaalde, maar was niet met hem zelf geconfronteerd zoals de andere drie. Uiteindelijk vergreep hij zich ook aan haar.
Alle tekenen wijzen erop dat Gundar Freske, die te fors is voor een rolstoel maar vermoedelijk in de rolstoel zat van zijn moeder gewoon kan lopen volgens Karen, de dader zou zijn. Samen met collega en onderzoeksleider Karl Björken vertelt Karen over haar vermoedens in het kantoor van de officier van justitie Dineke Vegen aan politiechef Viggo Hansen en hoofd van de rechercheafdeling Jounas Smeed dat Freske zo snel mogelijk moet worden opgepakt. Dineke Vegen wil niet direct een bevel tot in verzekeringsstelling geven als niet uit DNA is gebleken dat hij de juiste man is. Karl zal meteen een paar mannetjes sturen om DNA af te nemen bij Gundar Freske.
Dan worden ze overvallen door een ontvoeringszaak die met Luna te maken heeft. Met gierende vaart hopen ze dat ze nog leeft. Wie heeft haar ontvoerd en waarom? Ook de pers heeft er lucht van gekregen en doet er alles aan om te weten te komen wat er aan de hand is. Karen staat onder zware druk om de zaak op te lossen. De hele politiemacht volgt haar op de voeten. Lees het slot van dit spannende maar soms ook amusante boek. Dat weer geen moment verveelt, jammer als het uit is.
Maria Adolfsson – Doggerland 3 – Tussen de duivel en de zee (oorspronkelijke titel Mellan djåvulen och havet in 2020 verschenen bij Bonnier) is uit het Zweeds vertaald door Corry van Bree, ISBN 978 90 245 8244 0, 367 pagina’s, uitgeverij Luitingh-Sijthoff, € 20,99, februari 2021
