De Franse misleider - Judit Neurink

Wonderlijke mix van keukenmeidenromantiek en journalistiek verslag
Een gespierde spion ontmaskerd
Het duurt lang, eigenlijk te lang voordat Judit Neurinks spionagethriller De Franse misleider een beetje begint te boeien. De eerste helft van het boek wordt te zeer overschaduwd door keukenmeidenromantiek. De hoofdpersoon, fotojournalist Suzan, is al jaren geobsedeerd door haar liefde voor een Fransman met wie ze samen in Koerdisch Irak was. Hij heeft haar aan de kant gezet, maar ze komt maar niet over haar liefde voor zijn gespierde torso en de hete sekscontacten die ze hadden heen. Pas in de tweede helft van het boek ontstaat enige spanning.
Over de auteur
Judit Neurink (Goor, 1957) werkte jarenlang als correspondent voor onder meer Trouw en Radio 1 in de Koerdistan regio tussen Irak, Iran, Turkije en Syrië. Over haar journalistieke ervaringen hier schreef zij een elftal non-fictie boeken waaronder De oorlog van ISIS voor Conserve. De vrouwen van het kalifaat en Geweld is nooit ver weg. Sinds 2020 houdt zij zich bezig met het schrijven van spionagethrillers waarin zij haar ervaringen als journalist en haar kennis van het Midden-Oosten verwerkt.
Minister
Het verhaal begint als Suzan – het is 2007 – op televisie ziet hoe in Frankrijk een nieuwe minister van Buitenlandse Zaken wordt benoemd. Zijn naam is volgens de verslaggever Nathan Duras, maar Suzan kende hem als Nicolas Dumour. Slechts drie weken zijn ze een paar jaar eerder met elkaar opgetrokken, beide als fotojournalist in Irak, maar nog altijd is ze stapelverliefd op hem. Ze heeft hem daarna nog een paar keer kort teruggezien en treurt nog steeds intens. Maar hoe kan het, vraagt zij zich nu af, dat een fotograaf opeens, zomaar out of the blue, tot minister benoemd wordt? En hoe kan het dat hij nu een heel andere naam heeft? En – ook niet onbelangrijk – waarom maakte Nicolas als fotojournalist destijds eigenlijk zelden foto’s, maar voerde hij wel intensieve gesprekken met Koerdische vrijheidsstrijders en stelde vragen over zaken die hem niks aangingen? Was hij misschien helemaal geen fotograaf, maar spion?
Ter plekke
Suzan besluit het nu allemaal ter plekke te gaan uitzoeken. Samen met een vriendin reist ze naar Koerdisch Irak, bezoekt er oude kennissen, raakt verzeild in een bombardement, krijgt ondertussen een hartstochtelijke relatie met een andere journalist en daarna ook nog met een Koerdische vrijheidsstrijder, maar blijft in haar hart toch nog altijd alleen van Nicolas houden. En wordt niet moe om keer op keer te vertellen hoe gespierd hij toch wel was en hoe ontzettend ze hem nog steeds elke dag mist.
Zwakke passges
Er zijn zeker momenten waarop De Franse misleider spannend is. Maar daar staan helaas te veel zwakke passages tegenover. Met name de stukken waarin Suzan de liefde bedrijft met al die mannen zijn gênant slecht geschreven. De situatie in Irak daarentegen, althans zoals die in 2007 was, beschrijft Neurink wel heel adequaat, maar dat is voor lezers die niet zoals zij ingevoerd zijn in de ontwikkelingen in het land vrijwel niet te volgen. En regelmatig doen zich ongerijmdheden voor: eerst wordt Suzan in Amsterdam door een vriend, tevens haar journalistieke opdrachtgever, voorgesteld aan Zohre, even later lezen we dat ze al lange tijd vriendinnen zijn. En zo zijn er meer dingen die niet lijken te kloppen.
Neurink schreef tijdens haar jaren in Koerdisch Irak een aantal heel informatieve non-fictieboeken over de situatie in het Midden-Oosten. Het schrijven van thrillers gaat haar jammer genoeg een stuk minder goed af.
Sonja de Jong
Judit Neurink – De Franse misleider, uitgegeven in eigen beheer, ISBN 978 96 956 9259 2, 200 pagina’s, € 17,43, oktober 2024