Conserve's Leessite

Spannend maar wel een erg vergezocht einde

De nuchtere Kim Stone flikt het hem weer

De oplossing van het complexe moordmysterie dat Angela Marsons voor Smeekbede, haar dertiende Kim Stonethriller verzon, komt volkomen uit de lucht vallen. Het ene moment tast het team rond Stone nog volkomen in het duister en dan, poef, opeens heeft Stone het door en hoeven ze de dader alleen nog maar op te pakken. Beetje vreemd. Maar voor het overige is ook deze nieuwe van Marsons weer pakkend geschreven, spannend en vol onverwachte wendingen.

Over de auteur

Angela Marsons (1968, West Midlands) werkte jarenlang als beveiliger in een winkelcentrum. In 2015 publiceerde ze haar eerste thriller over de sociaal niet erg begaafde inspecteur Kim Stone, die haar vaste heldin zou blijven. Inmiddels zijn in Nederland al 13 delen van de serie verschenen, in Engeland zelfs al 22. Marsons heeft met haar uitgever een contract afgesloten voor in totaal 28 delen. Wereldwijd zijn al meer dan 6 miljoen exemplaren van haar boeken over de toonbank gegaan.

Moeder kwijt

Het team van Stone heeft weinig te doen. Penn werkt daarom wat administratieve klusjes bij, Stacey duikt in onopgeloste zaken van andere politieregio’s en Kim en Bryant stuiten in een winkelcentrum op een klein meisje dat haar moeder kwijt is. Maar dan komt opeens het bericht dat vlak bij het winkelcentrum een vermoorde jonge vrouw gevonden is. Het blijkt de moeder van het meisje te zijn. Het was een kille, efficiënte moord: de dader heeft de vrouw gedwongen te knielen en haar daarna met één krachtige beweging de nek omgedraaid.

Duister

Terwijl Kim en haar team nog volkomen in het duister tasten, wordt er de volgende ochtend een brief bezorgd, gericht aan Kim persoonlijk, waarin iemand – de werkelijke dader? – haar smeekt hem te stoppen, omdat hij anders moet doorgaan met moorden. En ja, een paar uur later wordt in een park een vrouw gevonden die op precies dezelfde manier vermoord is. Maar ditmaal is ook haar zoontje verdwenen.

Een derde moord volgt, dit keer op een voormalige soapactrice, maar heel lang blijft volkomen onduidelijk wie of wat er achter deze moorden zit. De politie haalt er zelfs een grafoloog bij om het handschrift in het aan Kim gerichte briefje te beoordelen en zelf schakelt Kim gedragsdeskundige Alison weer in, die al eerder in de Stoneboeken opdook.

Profiel

Uit al die onderzoeken komt weliswaar een duidelijk profiel van de dader naar voren, maar zijn of haar identiteit blijft volkomen onduidelijk. Niets wijst zelfs maar in de verste verte in de richting van iemand. Wel ontdekken ze dat de moordenaar vermoedelijk al jaren actief is en geleidelijk van kwaad tot erger is gegaan: van een simpele klap uitdelen tien jaar terug via een verkrachting tot uiteindelijk moorden.

Tiktok-sterretje

Ondertussen moet Kim ook nog – tot haar grote tegenzin – de bewaking coördineren van een Tiktok-sterretje dat haar boek komt signeren in de plaatselijke boekwinkel. En op het moment dat het sterretje in de menigte die is komen opdraven licht gewond raakt, vallen in Kims hoofd de puzzelstukjes opeens in elkaar en beseft zij wat er aan de hand is.

Dat moment komt voor de lezer – in elk geval voor mij – volkomen uit de lucht vallen. Er meer over zeggen, zou het leesplezier voor toekomstige lezers bederven, maar vreemd is het wel. In elk geval blijkt de dader iemand die eerder in het boek al is opgedoken, maar wel de minst waarschijnlijke persoon voor moord en doodslag lijkt te zijn.

Domper

Dat onverwachte einde is wel een domper na dik 250 pagina’s spanning. Maar gelukkig schrijft Marsons zo goed dat je desondanks toch bereid bent om met haar mee te gaan. Haar nuchtere schrijfstijl, de persoon van Kim Stone die alles en iedereen tegen zich in het harnas jaagt met haar botte gedrag, maar voor haar mensen door het vuur gaat, maken dat je je toch betrokken voelt. En ook de rake observaties die zij regelmatig in haar tekst verwerkt, doen weldadig aan. Zoals wanneer Stacey een verkrachting die nooit tot een veroordeling heeft geleid, onderzoekt: Niemand wierp een slachtoffer van een beroving voor de voeten dat hij wel met zijn portefeuille zou hebben lopen wapperen, of een slachtoffer van een inbraak dat zijn spullen voor iedereen zichtbaar in huis stonden. Alleen als het om seksueel geweld ging, werd het slachtoffer het gevoel gegeven dat ze het misdrijf had uitgelokt. Het zijn dat soort rake constateringen die maken dat je een Kim Stone-boek toch altijd met plezier leest.

Sonja de Jong

Angela Marsons – Kim Stone 13 - Smeekbede. (Oorspronkelijk verschenen onder de naam Deadly Cry bij Bookouture Ltd.) Vertaald uit het Engels door Wilma Paalman, Boekerij/Meulenhoff, ISBN 978 90 492 0754 0, 304 pagina’s. €21,99, juni 2025