Hoe vermoord je een man (op 10 manieren)? - Eve Kellman
Afwisselend amusant, verbijsterend en irritant
Kellman hinkt op meerdere gedachten
Het ene moment lees je een ironisch verhaal over een vrouw die er haar hobby van gemaakt heeft mannen te vermoorden, het volgende moment is het opeens het relaas van een vrouw die als kind fysiek, psychisch en seksueel mishandeld is. En net als je daarin meegaat als lezer, keert schrijfster Eve Kellman opeens weer terug naar haar ha-ha-wat-grappig-toontje. Kortom, ondanks de onbetwistbare kwaliteiten die Hoe vermoord je een man (op 10 manieren)? wel degelijk heeft, wil het totaal toch niet echt evenwichtig uit de verf komen.
Over de auteur
De Engelse Eve Kellman werkte jarenlang als redacteur voor diverse uitgeverijen in Engeland. Dat werk deed haar besluiten om zelf ook een boek te gaan schrijven. Hoe vermoord je een man (op 10 manieren)? Is haar debuut.
Obsessie
Millie Masters is een 29-jarige vrouw met een obsessie voor het straffen van foute mannen. Pas halverwege het boek blijkt waar die obsessie vandaan komt: Millie is zelf vanaf haar vroege jeugd door haar vader op alle mogelijke manieren mishandeld en misbruikt. Inmiddels is vader overleden. Een klein jaar geleden is haar tien jaar jongere zusje Katie, die door Millie altijd in bescherming genomen is en uit de wind van haar vaders geweld gehouden, op oudjaarsavond verkracht. Sindsdien ligt ze als een dood vogeltje in bed en Millie is vervuld van het idee om de man die dit haar zusje aandeed te vermoorden. Maar Katie heeft slechts een vage beschrijving van hem: kaal, met een ekstertattoo op zijn arm, rode gordijnen in de slaapkamer.
Engerd
Terwijl Millie alles op alles zet om die engerd te vinden, heeft ze alvast een app gecreeërd waarop meisjes en vrouwen die tijdens het uitgaan op een vervelende manier door mannen lastiggevallen worden melding kunnen doen. Daarna duikt Millie als een soort Superwoman op en bevrijdt het meisje van haar belager. Zo redt ze elk weekend een flink stel meisjes.
Als ze na het zoveelste roep-om-hulpappje in de kelder van een woonhuis belandt (want ook inbreken behoort kennelijk tot haar kwaliteiten) en daar een man aantreft die foto’s aan het maken is van een overduidelijk zwaar gedrogeerd meisje, ontstaat bij haar reddingspoging een worsteling. Het meisje ontkomt en ook Millie zelf vlucht daarna weg. Maar de man komt op de trap achter haar aan, Millie geeft hem een duw, de man stort achterover en landt met zijn hoofd op een betonnen vloer. Dood.
Triomf
Voor de meeste mensen zou dit reden zijn om 112 te bellen of toch tenminste in paniek te raken, maar Millie voelt alleen maar triomf. Vanaf dat moment besluit ze dat dit voortaan haar doel is: foute mannen vermoorden, zodat ze niet nog meer meisjeslevens kunnen versjteren. De moorden volgen elkaar nu in hoog tempo op. Telkens weet Millie er de schijn van een ongeluk aan te geven en telkens verzint ze – zoals de titel al aangeeft - een andere manier om de man te doden: elektrocutie, vergiftiging en ga zo maar door.
Shitload
Na een stuk of vijf moorden slaat de toon van het boek opeens om. Terwijl het tot dat moment ondanks het zware onderwerp vooral een grappig bedoeld, luchthartig niemendalletje was over terloops moorden, krijgen we nu opeens de volle shitload van Millies verleden over ons heen. En daar is weinig grappigs aan. Uitvoerig beschrijft Kellman de vele manieren waarop haar vader haar misbruikte en martelde. En net als je zover bent om al dat eerdere grappige te vergeten en mee te gaan in het verhaal van twee zusjes die heel wat te verduren hadden thuis, slaat de toon opnieuw om en worden we vergast op een slimme rechercheur die doorheeft dat al die mannen niet zomaar per ongeluk stierven en een onderzoek begint. Weer rollen we opeens van de ene absurde situatie in de volgende, maar inmiddels ben je als lezer minder bereid om mee te gaan in de onzinnige ontwikkelingen.
Gemakzuchtig
Kellman laat zien dat ze weet hoe je een onderhoudend verhaal schrijft en hoe je de aandacht van je lezer vasthoudt. Haar stijl is vlot, haar fantasie groot. Maar gaandeweg ga je je toch ergeren aan de nogal gemakzuchtige manier waarmee ze de ontwikkelingen aan elkaar knoopt. Best een leuk boek, dat makkelijk wegleest. Maar met een beetje vieze nasmaak.
Sonja de Jong
Eve Kellman – Hoe vermoord je een man (op 10 manieren)? (Oorspronkelijk gepubliceerd in 2024 als How to kill a guy in ten ways bij Harper Collins Publishers Ltd.) Uit het Engels vertaald door Marga Blankestijn, Volt, ISBN 978 90 445 5102 0, 383 pagina’s, € 21,99, april 2025
