Conserve's Leessite

Een eeuwenoude kracht eist puberlevens

Barker steekt Stephen King naar de kroon

Hij bouwt zijn verhaal rustig op, laat je kennismaken met alle personages waardoor je ze begint te mogen, schetst een doodgewone groep pubers in een klein slaperig stadje ergens in Maine. Maar dan…! Dan gaat J.D. Barker los en schotelt je in Wat ik op zolder bewaar een ijzingwekkend verhaal voor over een eeuwenoude, mysterieuze kracht die overleeft door het oogsten van de zielen van pubers. Beter niet in het donker lezen, want het kost je geheid je nachtrust.

Over de auteur

J.D. (Jonathan Dylan) Barker (Lombard, Illinois, 1971) is een Amerikaanse thrillerschrijver. Hij begon als journalist, met name op het gebied van popcultuur, en ghostwriter en debuteerde in 2014 met de roman Forsaken (die nooit in het Nederlands vertaald is). Zijn werk is vaak een mix van thriller, bovennatuurlijke gebeurtenissen en horror. Baker noemt Stephen King als zijn grote voorbeeld. Hij is vooral bekend geworden door zijn Sam Porter-trilogie en door de vijf boeken die hij samen met James Patterson schreef.

Drank en armoe

De bijna achttienjarige Billy Hasler is al jaren bevriend met David Spivey. Ze zijn heel verschillend, maar vullen elkaar prima aan. Hasler groeit op in een welvarende familie, vader handelend in vastgoed, moeder lerares. Spivey daarentegen heeft een vader die aan de drank is en het weinige geld dat hij met vissen verdient in de kroeg opzuipt, moeder verslaafd aan drugs, altijd armoe troef. Dan op een dag komt sheriff Whaley op school en haalt Spivey uit de klas. Zijn grootmoeder, die Spivey slechts één keer in zijn leven gezien heeft, blijkt te zijn overleden.

Testament

Erg veel lijkt haar dood niet los te maken. Ze had contact met niemand, leefde al jaren heel geïsoleerd op een piepklein eiland een paar honderd meter uit de kust en zij lijkt slechts om te sterven naar het vasteland gekomen te zijn. Spijtig, maar hup, alles blijft verder bij het oude. Maar als haar testament geopend wordt, verandert dat: Zij laat het complete eiland, het huis dat erop staat en al haar andere, niet onaanzienlijke bezittingen na aan de jonge Spivey. De jongen is in een klap schatrijk.

Verzet

Niemand is verbaasd als Spiveys ouders zich verzetten tegen het testament. Die mensen hoopten waarschijnlijk zelf te erven. En ook het feit dat Haslers vader hen steunt, is logisch: als vastgoedmakelaar kan hij goed verdienen aan de verkoop van huis en eiland. Maar er valt geen speld tussen te krijgen: alles gaat naar Spivey, mede dankzij de inspanningen van een nogal griezelige advocaat die bij het testament inbegrepen zat.

Onder de zestien

De jongens vragen hun klasgenoot Matty om hen met zijn boot naar het eiland te varen en dan duikt de eerste hobbel op: in het testament heeft grootmoeder nadrukkelijk laten vastleggen dat er geen jongeren van onder de zestien op het eiland mogen komen en Matty heeft zijn 15-jarige zusje en haar even oude vriendin bij zich. Na wat heen en weer gepraat komen ze overeen dat de meisjes op de boot zullen blijven als de jongens het eiland gaan verkennen.

Daar worden hun verwachtingen overtroffen: het huis blijkt, al is het oud, perfect onderhouden en voorzien van alle snufjes die je maar kunt wensen. Zelfs de koelkast is gevuld met heerlijke kant-en-klaarmaaltijden, de provisiekast staat vol met drankjes en hapjes. Pas als ze weg gaan, ziet Billy Hasler dat de twee meisjes stiekem toch op de aanlegsteiger zijn gaan liggen zonnen. Hij besluit het niet tegen Spivey te zeggen. Het is de eerste aanwijzing dat er iets mis is.

Emerson

Er blijken nog veel meer wonderlijke regels te gelden op het eiland, met als vreemdste wel: ‘Vergeet niet Emerson te voeden’. Maar wie of wat is Emerson? Een huisdier dat zich verstopt?

Dan laat Spivey zonder nadere uitleg weten dat de regel ‘geen mensen van onder de zestien’ er nu toch niet meer toe doet. Vanaf dat moment is het bijna dagelijks feest op het eiland: alle jongeren uit New Castle varen naar het eiland en doen alles wat pubers plegen te doen als er geen volwassenen in de buurt zijn. Die volwassenen hebben ook wel iets anders aan hun hoofd, want uit het dorp is een 15-jarig meisje verdwenen.

Foto’s

Billy Hasler ondertussen begint zich steeds meer dingen af te vragen. Hoe kan het dat in het huis op het eiland foto’s hangen van de ouders van Spivey samen met vader Hasler en een onbekende vrouw, uit een tijd toen zij zelf nog pubers waren? En hoe kan het dat je maar iets hoeft te wensen en het is opeens aanwezig in het huis: een gigantische breedbeeldtelevisie, een super-de-luxe-stereo-installatie? En al die spookverhalen die de jongeren elkaar in de behoorlijk griezelige kelder vertellen bij kaarslicht en een pentagram van keistenen, is dat alleen een grap of hebben die iets met het huis te maken?

Griezelen

Steeds meer verandert het aanvankelijke verhaal over een groep vakantievierende pubers in een griezelverhaal van het zuiverste water. Barker toont zich een meester in het oproepen van enge gebeurtenissen. Levende doden, keienregens, rare geluiden, een huis dat er is, maar tegelijkertijd ook niet is, een eeuwenoud kwaad, je wordt als lezer getrakteerd op een staaltje occultisme dat Stephen King met succes naar de kroon steekt.

Barker houdt zijn complexe verhaal op superieure wijze in de hand en weet zijn lezers als willoze lammetjes mee te nemen in de bloedstollende spanning die hij oproept, vooral omdat zijn personages zo verdraaid herkenbaar zijn, jongeren zoals je er zelf ook wel een stelletje kent, sommige aardig, andere uiterst vervelend. Hogeschool griezelen, dit boek.

Sonja de Jong

J.D. Barker – Wat ik op zolder bewaar (Oorspronkelijk gepubliceerd in 2025 als Something I keep upstairs bij Hampton Creek Press/Simon and Schuster) Uit het Amerikaans vertaald door Jan Pott, Boekerij/Meulenhoff, ISBN 978 90 492 0748 9. 432 pagina’s, € 22,99, juni 2025